Zelfvertrouwen.
Velen van ons worstelen hier mee, wensen er meer van te hebben, missen het.

Herken je dit ?

Je lijkt ver afgedwaald van wie je écht bent,  je kan soms zelfs niet meer antwoorden op simpele vragen over jezelf : wat je graag doet, wat je interesseert, wat je voor jezelf wenst…

Je hebt jezelf in té veel bochten gewrongen, je te veel voorgedaan als iemand die je in wezen niet echt bent, maskers gedragen.  Vaak uit angst om niet goed genoeg bevonden te worden, of om tegemoet te komen aan (schijnbare) verwachtingen van anderen, angst om oordelen, kritiek, afwijzing,…

En zo verliezen we het, beetje bij beetje.
Dat zelfvertrouwen.

Wat is nu eigenlijk ‘zelfvertrouwen’ ?

Een standaard definitie zegt ‘het is het vertrouwen in eigen kunnen’.
Mmm, ik bekijk het graag wat ruimer.

Zelf-ver-trouw-en, ik splits het woord opzettelijk.  Het gaat voor mij immers over ‘in hoe-ver je trouw bent aan jezelf’.  Trouw zijn aan wie jij bent, wat voor jou van waarde is, wat jij voelt, wat jij denkt, wat jij tot expressie wil brengen, wat jij wil doen,….

Dus de mate waarin jij jouw wensen, grenzen, mening, gevoel, intenties, waarden
NIET verloochent, achterhoudt, wegduwt, negeert, veroordeelt,…

Maar trouw bent aan dat wat in je leeft. Dat écht beleven, tot expressie brengen door :

Zeggen wat je te zeggen hebt.
Vragen wat je te vragen hebt.
Voelen wat je te voelen hebt.
Doen wat je te doen hebt.
Hier en Nu, niet later of misschien.

Dat bepaalt jouw mate van zelfvertrouwen.

Doorheen ons opgroeien leren we waarden, normen, beleefdheidsregels, gedragscodes,…  Gelukkig, dat is ook nodig!  We leven immers niet alleen, maar met anderen.  Dus is het zinvol dat daar richtlijnen zijn, dat we leren rekening houden met, leren compromissen maken, onszelf soms in te tomen, vaardig te worden in hoe we communiceren, hoe we omgaan met emoties,…

Maar soms slaan we daarin door.  Verliezen we onszelf uit het oog.
Kleeft het opgezette masker zo fel dat we het niet meer af krijgen.

En jij, in hoeverre laat jij jezelf zien ? Wat houd je tegen ? Voel je die geremdheid in jezelf ? Hoe je eerder geneigd bent jezelf te verstoppen ?
En wil je hier in groeien ?

Dan zijn volgende vier groeistappen een aanrader :

  1. Bekijk eens dagelijks het volgende, geef het eventueel een score op 10:
    In hoeverre heb jij je wensen, je grenzen, je mening,… geuit ?
    In hoeverre heb je, hulp, antwoorden, kennis, steun… gevraagd ?
    In hoeverre heb je, je emoties, je lijf, je energie,… gevoeld ?
    In hoeverre heb je dat wat je helpt, wat je wenst, wat je dienstbaar is,… gedaan ?
    Op die manier krijg je in kaart waar jij nog in kan groeien.  En misschien ook wel in welke situaties, contexten het makkelijker of moeilijker voor je is.
  1. Sta eens stil welke gedachten en/of gevoelens jou verhinderen om in die situaties trouw te zijn aan jezelf.
    Het helpt als je terugdenkt aan de situatie en je voorstelt dat je toch gaat doen, zeggen, voelen, vragen, wat er op dat moment uit wil.  Welke ‘oei’, ‘ai’ of ‘ja, maar’ komt er dan in je op ?
    Zo wordt voor jou helder wat er jou belemmert, waarmee je worstelt.
  2. Stel je voor dat je geen last zou hebben van een geringer zelfvertrouwen. En je kijkt terug naar die situatie.  Zou je het dan wel uiten ? Of heb je er goed aan gedaan om het in te houden en te kiezen voor jouw aanpassing aan de situatie?  Want soms is dat ook nodig.
    Bijvoorbeeld : je zit aan tafel tijdens een familiefeest en je partner vertelt iets dat jou kwetst, dat je emotioneel maakt.  Er komt verdriet op, boosheid ook.  Je zou daar al die gevoelens naar hem toe kunnen uiten.  Maar uit respect voor hem, jullie relatie, de sfeer,…, zou je ook kunnen besluiten deze gevoelens even te parkeren, er op dat moment niet op in te gaan.  Wel belangrijk natuurlijk om later, als jullie alleen zijn en er ruimte is, het gesprek alsnog aan te gaan en je gevoelens te communiceren.  Op deze manier ben je ook trouw aan jezelf, aan wat jij waardevol vindt, hoe jij in het leven wil staan, hoe jij je wenst te gedragen naar anderen en jezelf toe.
    Zo krijg je inzicht in wat voor jou belangrijk is en wat boven wat primeert.
  3. Wat is er nodig voor jou om voorbij die terughoudendheid te geraken ?
    Dien je vaardiger te worden in communiceren? Moet je vooral je moed bijeen te rapen? Of je meer te leren stilstaan bij jezelf, wie je bent, wat je belemmert ?  En te leren voelen, dichterbij je emoties te komen ? Dien je hulp, van anderen, ev. professionals, te vragen ? …
    Zo krijg je in beeld welke acties je kan nemen.

Deze acties vereisen moeite, inzet.  Het is onmogelijk om verandering aan te brengen in langlopende patronen van jezelf zonder spanning, onrust. Het kan niet ‘moeiteloos’ of zonder confrontaties.  Het kan ook niet met garanties en zekerheden.

Maar vraag je eens af wat jou het gelukkigst maakt op termijn ?

Je blijven verstoppen en aanpassen?
Of je ware zelf voluit leven met de nodige dosis zelfvertrouwen ?

Mijn tip : kies het laatste!

Heb je vragen over deze blog. Dan kan je terecht bij: nancyhuybrechts@ylia.be

Zij kan je in de praktijk ontvangen voor meer ondersteuning en begeleiding rond dit thema.

 

 

 

Gerelateerde berichten

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.