Veel ouders die last hebben van stressklachten vinden het ook soms moeilijk dat de kinderen niet opruimen of meewerken in het gezin. De ochtend is een rush tegen de klok, ze zijn al moe als ze op het werk toekomen en de dag is pas begonnen. stress en ouderschap
En zo kwam ik vandaag een interessant artikel tegen van de Positieve discipline dat ik graag met jullie wil delen.
Lees meer:
Onderdeel uit de nieuwsbrief van www.positivedisciplinenederland.nl 25/09/2018
Doorpakken
Ouders geloven soms dat je door kinderen te geven wat ze willen en hen niet te belasten met regels laat zien dat je van ze houdt. Dit toegeeflijke gedrag is niet de manier waarop je kinderen helpt om initiatief of welke andere waardevolle sociale- of levensvaardigheid dan ook te leren. Als je iets zegt, meen het dan ook, en als je het meent, pak dan door.
Kinderen weten wanneer je meent wat je zegt en wanneer je dat niet doet. Het is werkelijk zo simpel.
Zeg het – meen het – en pak door.
Ouders die zeggen wat ze menen en menen wat ze zeggen hebben niet veel woorden nodig. Het is zelfs zo dat hoe minder woorden je gebruikt, hoe beter. Als je veel woorden gebruikt ben je een preek aan het houden en kinderen zullen niet luisteren, ze zetten je ‘uit’ in hun hoofd.
Een reden dat je veel woorden gebruikt kan zijn dat je jezelf probeert te overtuigen, niet alleen je kind, dat wat je wilt goed is. Als wat je vraagt redelijk is, heb vertrouwen in je verzoek.
Sommige ouders hebben te weinig vertrouwen omdat ze zich schuldig voelen. Ze zijn bang dat hun lieve schat een trauma zal oplopen voor de rest van zijn leven als niet elke wens verhoord wordt. Kinderen zullen veel meer lijden in hun leven als zij de overtuiging ontwikkelen dat liefde betekent dat anderen voor je zorgen en je geven wat je maar wilt. Ze zullen lijden als ze niet leren dat ze teleurstellingen overleven en ontdekken hoe capabel ze daarin zijn.
Ouders en leerkrachten gebruiken vaak deze zin: “Ik heb het je wel honderd keer gezegd.”
We moeten ons realiseren dat het niet de kinderen zijn die langzaam leren. Kinderen weten wat werkt. Wij moeten accepteren dat iets honderd keer vertellen niet effectief is. Kinderen zullen nooit leren verantwoordelijk te zijn voor hun eigen gedrag zolang volwassenen die verantwoordelijkheid bij hen wegnemen door hen constant te herinneren of door problemen voor hen op te lossen in plaats van dat mét hen te doen.
voorbeeld
Mw. S. had haar kinderen al honderd keer gevraagd om hun speelgoed op te ruimen nadat ze ermee gespeeld hadden. Toen ze aan het werk ging met de Positive Discipline concepten liet ze haar kinderen vriendelijk weten dat zij van nu af aan het speelgoed zou opruimen als zij dat niet deden. Ze vertelde ook dat, wanneer zij het speelgoed opruimde, ze het weg zou zetten totdat zij haar konden laten zien dat ze er goed voor konden zorgen.
Mw. S. leerde al snel welk speelgoed de kinderen echt leuk vonden en welke het resultaat waren van het probleem van het kopen van teveel speelgoed. Als er speelgoed bleef liggen zei ze één keer “Ruimen jullie het speelgoed op of willen jullie dat ik dat doe?” Toen haar kinderen eenmaal wisten dat ze zou doorpakken raapten zij het speelgoed op waar ze echt om gaven.
